fact of life

Story of reality aise bhi stock market main mentor hote hai .....be safe.

I am retail treder.....came to market with many dreams just like you.....

In early I was afraid of stock market but when I am much more self dependent i entered in equity Market n followed by options that every body do commonly 

The important part I took treding course of Vibhor Varshaney SEBI registered research analyst from Delhi  at Ahmedabad I learnt basic but really eye opening fact of stock market then I join revision course to Mumbai to.

In Mumbai after course I talk to vibhor varshaney sir about  Personal comment about his video statment then death of one needy leukemia patient n then I told him my 2 lac loss in options and I am facing economic crises he felt bad he ask me about remaining capital and said we can revive from remaining capital that's 1lac.i suggest him to open office in aurangabad he told me why office we can arrange conference at 50-50 profit.kitne addmission honge i told 15-20 ho jayenge he said 15 students bhi huve to 1.5 lac cover ho jayenge. He  never told me about individual addmission.

I came to aurangabad n work on conference search many of conference hall.finally we select suitable one.i do publicity as much I can.oral, digital media.gaves my most time for success of conference because I expecting something from it i am going through economic crises.

But  when he entry in aurangabad he maintained space that reflects in his behaviour 

Warried about profit sharing and something going in his head. He never asked me about treding and problems about treading he is just neglecting me.after conference i asked for 10min meeting he gave reason of time and left and never contacted to me till date.

He forgot i suggest venue of Aurangabad

He forgot he came to support me to aurangabad.

He forgot my efforts regarding conference

He only knows money.

bhai paise hi kamane hai to muze kyo hopes Diya....waise bhi tum paise kama rahe ho market se our conference se muze kyu zhuti sympathy de raha n Paisa ate hi rang badal diya....... Experience from 1st mentor of stock market unexpected but true..........

Important statment of his on call

Tum loss main ho to Maine bola tha kya options main treding karne ko....

And today he Removed me from life time access students what's up group saying that it's system removed me because am inactive.

भावना विरहित समाज

सध्या लोक एवढे भावना विरहित झाले आहे की व्हॉटसअप च्या एका स्टेटस मध्ये श्रदांजली लगेच वाढदिवसाच्या हार्दिक शुभेच्या,लगेच लग्नाच्या हार्दिक शुभेच्या तुम्हाला जर स्टेटस च

ठेवाचे असेल तर कुठले तरी एक स्टेटस ठेवा ना.

Pan Tapari chadi apari

माझे बालपण

माझ्या खऱ्या आयुष्याची सुर्वात ही नाहीच मुळी पण आयुष्यात जास्त काळ चालणारे पर्व हे होते म्हणू याची सुरवात मी माझ्या टपरी म्हणजेच पान टपरी चड्डी आपरी या लेखा पासून करतो.

मी तसा सगळ्या सारखाच एक निरागस मुलगा पण माझ्या आयुष्याची खरी सूर्वात पान टपरी पासून झाली.

मी पहिल्या दिवशी शाळेत ना बसलेलो मुलगा पण नंतर मला शाळा म्हणजे माझा श्वास किव्वा माझे विश्र्वच होते पण काळाच्या नियमा प्रमाणे मला टपरी वर बसणे अनिवार्य होते. मी शाळा सुटली की शाळेच्या कपड्या मध्येच म्हणजे विथ युनिफॉर्म टपरी वर बसायचो.वडिलांना जेवणा साठी व आराम करण्या साठी सोडायायचो मुळी मला यात वाइट वाटण्या सारखे काही नव्हते पण माझी सर्व लक्ष्य हे ८ वाजण्या कडे असायचे जसा जसा टाईम जवळ यायचा तसे तसे मला एक एक मिनिट तासा सारखा वाटायचं करणकी माझे बालपण मला घरी बोलवायचे याचा खूप राग यायचा पण मन नाजूक आणि कुणाला सांगू ही शकत नाही.ऐकणार कुणी नव्हताच मुळी....८ चा टाईम नंतर ९ झाला नंतर घर बदलले तर शाळा सुटली तर आवरून दुकानावर अभ्यासाची पुस्तके घेवून यायची व टाईम ९ चा ९:30-10झाला होता.मी तेच परत मला कधी सोडणार याची वाट पाहत असायचो. नंतर सुट्टी चे दिवस व शनिवार रविवार फिक्स टपरी वर बसायचे हे फिक्स कधी झाले मला ही समजले नाही व आठवत ही नाही.नाही बसलो कधी तर बोलणे व मार फिक्स हे मात्र मला नक्कीच आठवते.दुकानावर आल्यावर दिवस भरची भूक असायची मग मी लोकमत चे सफर जगाची पुरवणी, व खेळ विश्व हे पान नक्की वाचायचो त्यातील आवडते लेख परत वाचयतो व कात्रण काढून ठेवायचो अर्थात चहा आणि परले जी खाता_खाता. आयुष्यात हेच तर होते त्याची मला साथ होती.

या सर्व गोष्टी जेवढ्या सोप्या वाचायला वाटतंय तेवढ्या सोप्या नव्हत्या माझ्या साठी.मला पण इतर मुलांन प्रमाणे खेळू वाटायचे उन्नाड मस्ती करू वाटायची तसे वर्गातील येखांद्दी शिक्षिका,मुलगी वा शिक्षक दिसले तर मी हळूच टपरीच्या खालच्या भागात लपायचो व त्या वेळेस गिरहिक येवू नये अशी प्रार्थना करायचो असे होयचेच नेहमी असे नाही पण आयुष्य असेच चालले होते...त्यात अनेक पैलू यायचे बाकी होते अनुभव पण....... बालपणातील दुसऱ्या बाजूस ही संघर्ष होताच तो पण मी माझ्या पुढील लेखा मध्ये व्यक्त करेन तो या टपरी आणि चड्डी अपरीला समांतर कालबद्ध असेल.

ji na esi ka nam hain

Jevha apan lahan asato tevha apan pudhe mothe hovun Kai bananar he aplyalach mahi naste jasa marg bhetato jas apan chalat jato......pratekalach chagla environment changla chance bhetatoch asa nahi.....kahi Jan tar apla astiva gamavun basta, kahina marg bhetato kahi Jan praytna karta aani ahe tya paristiti madhe marg kadhata.

    Jevha apan ekhandya chaglya thikani pohachto tevha magil sarva shan aplyala athavat rahta Ani tya babbat aplyala apulaki watu lagte.apan aplyala balpanchya gosthit ramat asto....pan tya sathi chalat rahane,dhadpadat rahane garjeche aste

Beyond zone

Aapan Pratek Jan eka Kiva Kuthalya na kuthalya safe Zone madhe Rahat Asato. Aapan Aaechya potatun uduran Baher yeto tevha cha eka zone Par Karun allo asto aani alya Var Paheli gostha apan Kai Karto tar apan Radato mhange apalyala badal Nako asto Pan thode diwas Zale Ki Apan sarva accept Karto aani apalya la change awadayla lagto Ha aplya Pratek Janachya life madhil Pahila safe zone asto ase mala watate. Tya nantar aplya Jivnat anek Safezone yetat Kutumb, shala, college, apali City, ase anek.eka ghost alakshat ghenya Sarkhi ahe ti Mhanje apalya la eka Safezone madhun dusarya safe zone made Jatana tras hoto emotional Kiva Sharerik . Pan apan Thodya dewasat eka anand Anubhanuto ani navin environment barobar mix hovun Jato. Tya mule eka safe zone sodalyane apale Pragati wa Unnati hote he nakkicha. aani he nesargik ahe.

Tyamule aplya safe zone chya baher ya navin goshti Shika, Kara, Tyacha anubhav ghya.

Sachin waghmare

Mind full thoughts

एखादी गोष्ट सहन होताय तो पर्यंतच ती सांभाळा

ते दुःख, व्यक्ती किंवा सवय असू शकते

 त्या नंतर तीला सोडून दिले तरच चागले असते.

स.वा. वाघमारे 

life is race

Life is game life is race

Doesn't matter which problem you face

Don't matter on which case

You are one u have to chase

Don't warrymy boy...

Walk with drop of the carry

Walk with pain everything alright

Everything can you gain

No one there when your in pain

Don't complain, Don't even believe

Soon all warry pain going on leave...

You can lead you can win..!

Believe on yourself develope the skill.

All the wounds going to hill.

All the warry you have to kill.

My boy...

Don't think I am not sufferer.

I am the king/leader

Because at the base in the dark.

Real gold going to sharp.

I even think someone hold me tight

Give me support to fight

Then I become alright...

But at last I found the truth

I have to stand alone I have to fight.

No one is there when your in pain

You have to face You have to chase.

        

Sachin